اقامت کاذب

یکی از مشاغل کاذب که در ماههای اخیر بین ایرانی ها رایج شده است، گرفتن کارت اقامت برای مسافران این کشور میباشد. ایرانی ها برای مسافرت به کشور گرجستان نیازی به گرفتن ویزا ندارند پس چرا باید کسی که نمیخواهد در این کشور زندگی کند و حد اکثر ممکن است سالی یک یا دو بار به این کشور مسافرت کند باید برای گرفتن کارت اجازه اقامت در این کشور هزینه کند؟ اینها پاره ای از استدلالهایی است که شرکتهای فراهم کننده اجازه اقامت برای مجاب کردن متقاضیان و اقدام برای دریافت کارت اقامت ارائه میکنند:

- بزودی گرجستان عضو پیمان شینگن میشود و با داشتن کارت اقامت گرجستان میتوانید به راحتی به اروپا سفر کنید.

- بعد از مدتی برای شما گذرنامه گرجستان صادر میشود، چون گرجستان بزودی عضو اتحادیه اروپا خواهد شد، شما هم یک شهروند اروپایی خواهید بود.

و...

بنظر من چنین استدلالهایی برای گرفتن کارت اقامت گرجستان نوعی رنگ و لعاب دادن به موضوع است. در برآوردهای خوشبینانه ای که من درباره موضوع عضویت گرجستان در اتحادیه اروپا مطالعه کرده ام، دوره زمانی 7 الی 10 سال برای طی شدن این روند پیش بینی شده است. میدانیم که پیوستن به اتحادیه اروپا الزامن بمعنی پذیرفته شدن در پیمان شنگن نیست. حالا اگر به فرض شخصی آنقدر دوراندیش باشد که بخواهد تا آن سالها صبر کند، باید توجه داشت که یکی از شرایط پیوستن به پیمان شینگن اینست که کشور عضو باید در زمینه صدور روادید سفر یا اقامت از سیاستهای کلی سایر اعضای این پیمان استفاده کند. بعبارت ساده تر اگر گرجستان عضو پیمان شینگن بشود، دیگر کارت اقامت شهروندان کشورهایی را که برای مسافرت به منطقه شینگن مشکل دارند را تمدید نخواهد کرد.

شیوه اقامت گرفتن برخی از شرکتها و دفاتر ایرانی نیز تعجب برانگیز است، نمیدانم باید گفت تاسف بار یا خنده اور است. گرجستان دارای نظام اقتصادی خاصی است که برخی به آن عنوان نظام نئولیبرالیزم یا لیبرالیسم جدید را داده اند. در این نظام ثبت کسب وکار یا بقولی ثبت یک شرکت بسیار ساده است و مجوزهای لازم برای انجام کسب و کار به آسانی صادر میشود. یک شهروند خارجی در گرجستان میتواند در مدت چند روز در این کشور شرکت خود را به ثبت برساند. بعد از ثبت شرکت برای شخص یک کارت اقامت یکساله صادر میشود. برخی شرکتهای سرویس دهنده خدمات اقامت، تا یک تازه وارد از راه میرسد، برای او یک شرکت ثبت میکنند، حسابی در بانک میگشایند، این مدارک را به اداره ثبت شهروندی میفرستند و برای شخص درخواست کارت اقامت میکنند. در انتها هم به تازه وارد عزیر کارت اقامت گرجستان را تقدیم میکنند. گویی لزوم داشتن کد مالیاتی و گردش مالی برای شرکتها تنها یک داستان است. نظام اقتصادی گرجستان برپایه اقتصاد ازاد برای ایجاد اشتغال و پرداخت مالیات بیشتر قرار دارد. گرجستان را با دوبی نیز نمیتوان مقایسه کرد، اقتصاد دوبی نه بر مبنای مالیات بلکه بر پایه توسعه تجارت برنامه ریزی شده است. در دوبی شما بجای پرداخت مالیات، مجوز فعالیتها را گاه به قیمتی گزاف خریداری میکنی. بعد از ثبت شرکت در گرجستان برای متقاضی تنها یک کارت اقامت یکساله صادر میشود و اگر این شرکت صوری باشد و فعالیتی انجام ندهد، هیچ تضمینی برای تمدید کارت اقامت وجود ندارد، هرچند دفاتری که افسانه هایی مانند سفر آزادانه به کشورهای عضو پیمان شینگن را سرهم بندی میکنند، میتوانند ادعا کنند که از جیب خوشان بشما ضمانت تمدید کارت اقامت را هم خواهند داد.

داستان را کوتاه کنم، درباره ارزش اقامت گرجستان دارد اغراق میشود و بدترین راه برای کسی که تنها به دنبال گرفتن کارت اقامت میباشد، گرفتن اجازه اقامت از راه ثبت شرکت میباشد. دفاتر ایرانی محترمی هم که در زمینه گرفتن کارت اقامت برای تازه واردها اقامت می کنند، بهتر است، لااقل یکبار قوانین مهاجرت به این کشور را مطالعه کنند و بجای افسانه سازی به فکر استفاده از روشهای خلاق باشند.