من اگر نخست وزیر گرجستان بودم

تازگی ها عده ای از ایرانیان نامه ای را خطاب به نخست وزیر گرجستان منتشر کردند و  طی آن درخواست کردند  که با توجه به وضعیت کرونایی و اینکه پرواز و رفت و آمد بین دو کشور میسر نیست، ارفاغ قائل شود و اقامت مهاجران را با تشریفات و مدارک کمتر تمدید کنند. بعضی از مدارکی که برای تمدید اقامت لازم است باید در ایران تهیه و ترجمه شود و چون مرزها بسته است این امکان در عمل وجود ندارد.

من هم چون دیدم این خواسته ای است که از سوی هموطنان مطرح می شود در انتشار نامه کمک کردم اما حالا می خواهم خودم را بذارم بجای نخست وزیر گرجستان و فکر کنم چنین نامه ای بدستم رسیده، چه واکنشی باید نشان بدهم؟

دادن اجازه اقامت به افراد خارجی از امور خیریه نیست . افراد برای کار، تجارت، تحصیل یا سرمایه گذاری به کشوری می روند و مسئولان آن کشور هم وقتی ببیند فرد در راستای یکی از این موارد اقدامی کرده است ممکن است با اجازه اقامت او موافقت کنند. الان شرایط چگونه است؟ اغلب کسب و کارها تعطیل هستند چون وضعیت کشور اضطراری است. تجارت هم که با ایران انجام نمی شود چون مرزها بسته است. دانشگاه و مدرسه هم که دربشان بسته است. من نخست وزیر چرا باید برای تمدید اقامت شما تسهیلاتی قائل شوم؟ اصلن شما در این وضعیت در این کشور چکاری دارید که اینجا مانده اید؟ چرا بر نمی گردید به کشور خودتان؟ 

یک نکته ای که بد نیست اینجا داخل پرانتز به آن اشاره کنم اینکه جامعه ایرانی جدید یعنی کسانی که در دو سه سال اخیر به گرجستان آمده اند بدجوری درگیر موضوعی بنام اقامت شده اند. در گذشته روال گرفتن اقامت گرجستان برای صاحبان مشاغل به این ترتیب بود: بار اول یکساله، بار دوم 5 ساله و بار سوم دائم. حالا وضعیت تغییر کرده: بار اول یکساله، بار دوم یکساله و بار چندم جواب منفی که یعنی بار و بندیل را ببندید و کشور را ترک کنید. یعنی افراد همه ساله درگیر مسئله اقامت گرفتن هستند.

با این اقامتهای یکساله ببینیم اوضاع فرد چطور می شود. فرض کنیم یک خانواده به گرجستان مهاجرت می کنند. یکی از افراد برای گرفتن اقامت اقدام میکند که اینکار بار اول با مقدماتی که دارد کمتر از دو ماه طول نمی کشد. بعد نوبت همسر و فرزند یا فرزندان می رسد که باید برای آنها هم مدارک تهیه کرد و درخواست داد. در مجموع پروسه گرفتن اقامت همه افراد خانواده حدود چهار پنج ماه زمان می برد. البته این زمان تقریبی مربوط به افرادی است که وسواس چندانی ندارند وگرنه برای بعضی ها همین مدت طول می کشد تا ملکی را در گرجستان خریداری کنند و کارها را استارت بزنند. بعد از اینکه همه افراد خانواده اقامت گرفتند، نفر اول کم کم باید به فکر تمدید اقامت  یکساله خود باشد. بطور معمول دو ماه قبل از پایان اقامت یکساله باید درخواست داد. یکماه هم طول می کشد که مدارکی مانند گواهی عدم سوء پیشینه و غیره آماده شوند. لب کلام اینکه از  یکسال، حدود شش ماه فرد دنبال تمدید اقامت خود و خانواده است. آن شش ماه باقیمانده هم فکرش درگیر این موضوع است و همش باید ببیند قانون عوض شده یا نشده یا اینکه شرایط جدیدی آمده یا نیامده. یعنی کل سال فرد خودش یا فکرش درگیر  مسئله ای بنام اقامت هست. باور نمی کنید؟ بروید در گروههای ایرانی که مهاجران جدید برای خودشان درست کرده اند گشتی بزنید، همه حرفها در مورد گرفتن یا تمدید اقامت است، اینکه فلان مدرک را کجا باید تائید کرد یا چرا جواب اقامت  آقا یا خانم ایکس منفی شد و از اینجور حرفها.

میخواهم یک نکته را خیلی صریح بگویم یا در واقع تکرار کنم چون قبلن هم آن را گفته ام. احتمال اینکه کسی با تمدید اقامتهای یکساله به اقامت دائم برسد بسیار بسیار ضعیف است. مطمئن باشید یکبار در تمدید اقامت یکساله بامبولی در خواهد آمد تا به شما جواب منفی بدهند.  در مورد کسانی که با داشتن ملک اقامت یکساله می گیرند که خود سفیر گرجستان در ایران هم یکبار  گفت که این اقامتها به دائم تبدیل نخواهد شد. این یعنی قبل از شش سال شما را مجبور خواهند کرد که این کشور را ترک کنید.

امیدوارم نخست وزیر گرجستان پاسخ دلخواه را به مهاجران بدهد. اینروزها که گرجستان در شرایط اضطراری است  نخست وزیر و سایر اعضاء کابینه دولت آنقدر گرفتار هستند که انتظار نمی رود واکنشی سریع به درخواست مهاجران نشان داده شود. از سویی بنظر من بهرحال مساعدتهایی به افراد صورت خواهد گرفت اما خوب است افراد کمی هم به این نکته توجه داشته باشند که مهاجر در گرجستان مهمان است. آنها اجازه نخواهند داد شما صاحب خانه شوید.